De overeenkomsten tussen de genetische code DNA & de ITjing

In de geschiedenis der mensheid zijn er mijlpalen, die door hun overweldigende grootte opvallen en die vaak een nieuwe fase in de ontwikkeling der mensheid inluiden. Hoeveel er van deze lotsbepalende gebeurtenissen in vroegere tijden plaats hebben gehad, kunnen we alleen maar vermoeden, enkele kunnen we vermoedelijk reconstrueren.

Zoals de ontdekking van het vuur, die waarschijnlijk het duidelijkst de overgang van de voormenselijke naar de menselijke tijd aangeeft. De uitvinding van het wiel, van de hefboom, van de akkerbouw (waarmee de uitvinding van het geleiden van de menselijke vruchtbaarheid in onze tijd een merkwaardige parallel vertoont), de boekdrukkunst en vele andere. Onze nakomelingen zouden als belangrijkste ontdekkingen van onze tijd, ondanks de overweldigende hoeveelheid ontdekkingen en verrijking van onze kennis, twee zulke mijlpalen kunnen aanwijzen: de atoomsplitsing en op biologisch gebied, de nog geenszins zo dramatisch in het menselijk bewustzijn doorgedrongen als de ontdekking van de genetische code.

Voor de leek mag de atoomsplitsing belangrijk lijken. De ontdekking van de genetische code, de draagwijdte en de totale daarbij behorende gebeurtenissen zijn voor de ontwikkelde leek slechts ten dele toegankelijk geworden. Voor de biologen is het grote belang van deze kennis duidelijk, en het heeft in vele landen, aan vele biologische instituten voor eiwitonderzoek een koortsachtig arbeidsproces op gang gebracht. Het onderzoeksapparaat is op hoge toeren gaan draaien om zo snel mogelijk de vruchten van dit zaad te oogsten en binnen te halen. Soms verneemt men ook dat na de prometeïsche daad van de ontdekking van de genetische code, het erop aankomt om de overweldigende hoeveelheid specifieke problemen het hoofd te bieden. Het belang van de ontdekking schijnt voldoende beloond met de Nobelprijs die Watson en Crick in 1962 daarvoor ontvingen, en men is niet gewend om zich achteraf nog over reeds vast in de natuurwetenschappelijke kennis ingebouwde ontdekkingen te verwonderen.

Het volgende echter trof de Duitse arts Martin Schönberger als een donderslag bij heldere hemel. Bij zijn bestudering van de genetische code, het DNA-systeem dat als een universeel programma de grondslag vormt voor alle levensprocessen, viel hem de grote overeenkomst op met de 5000 jaar oude code neergelegd in het Chinese wijsheidsboek, de ITjing. De genetische code bestaat basaal uit een plus-minpool in het DNA. De ITjing, het Boek der Veranderingen, baseert zich op twee grondtoestanden Yang en Yin, die we ook als plus- en minpool kunnen aanduiden. Na diepere studie kwamen er steeds meer overeenkomsten naar voren.

Vier tekens vormen de basis van de ITjing:
━━━ rustende Yang
━━━ ‧ actieve of veranderlijke Yang
━ ━ rustende Yin
━ ━ ‧ actieve of veraderlijke Yin

Vier tekens vormen de grondslag bij het DNA: A (Adenine), T (Thymine), C (Cytosine) en G (Guanine), die paarsgewijs verbonden zijn. Bij de ITjing vormen drie van deze vier tekens een trigram, oftewel een triplet, een oerbeeld voor de acht dynamische werkingsmogelijkheden. En steeds drie van de vier grondtekens van het DNA vormen samen een codewoord voor eiwitsynthese. De 'leesrichting' van zowel de DNA- als ook de I Tjing-code is streng gedetermineerd in één specifieke richting.

Bij de DNA-code zijn er 64 van zulke triplets (of trigrammen) bekend, waarvan de eigenschappen en informatieve kracht onderzocht worden. Eén of meerdere triplets programmeren de opbouw van één van de twintig mogelijke aminozuren. Een bepaalde opeenvolging c.q. aaneenschakeling van zulke triplets bepaalt vorm en opbouw van alle levende wezens. In de ITjing zijn er 64 dubbele trigrammen die nauwkeurig omschreven een bepaalde opeenvolging van handelingen aangeven.

Uiteindelijk had Schönberger de volgende overtuiging: bij de DNA-code en de ITjing gaat het om één en dezelfde basale code, beide zijn anders geformuleerde uitspraken over één en dezelfde universele wereldcode.

De frappante overeenkomsten werden ook door anderen ingezien. Bekende mensen als Marie-Louise von Franz en Jean Gebser wezen erop. En na Schönberger hebben meer en meer onderzoekers aandacht besteed aan dit fascinerende gegeven.

De laatste jaren is er een oceaan van ontdekkingen op het gebied van de moleculaire genetica gepubliceerd. Uit deze stroom van ontdekkingen komt in het bijzonder een pas in 1975 gepubliceerde, met de DNA-code gelijk staande ontdekking naar voren. Hiermee wordt niets minder bedoeld dan de ontdekking van de 'andere helft' van het tot dusver louter materieel gedefinieerde aspect van het DNA-systeem. F.A. Popp, docent aan het radiologisch centrum van de Philipps-universiteit in Marburg/Lahn, ontdekte een nog niet te overzien complex systeem van trillingen binnen het UV-bereik met talrijke verschijnselen zoals absorptie, reflectie, polarisatie, depolarisatie, resonantie, ja zelfs een laserfunctie (met een minimum aan fotonen), principieel verbonden met ons tot nog toe bekende chemisch-fysische geraamte van het DNA. Een trillingspatroon dat met zijn golfbeweging en 'uitstraling' exact overeenkomt en zo een eenheid vormt met dit fysisch DNA-systeem. En niet alleen dat - door dit golfkarakter van het DNA wordt volgens Popp een universeel communicatiesysteem van de lichaamscellen gecreëerd.

Een communicatie met een veel hogere impulssnelheid dan die van de tot dusver bekende humorale en neurale systemen, oftewel van geluids- tot lichtsnelheid. UV-biosignalen 'rijden' op de DNA-spiralen en activeren bepaalde codes.

Het vervalsen van deze signalen betekent degeneratie (kanker?), het verdwijnen ervan doet in het gehele lichaamshuis 'het licht uitgaan'. Het is duidelijk dat door deze ontdekking de hypothese van het toestromen van transcendente informatiekrachten naar het DNA veel geloofwaardiger en aanschouwelijker wordt. Deze hypothese staat volkomen in de context van en krijgt haar kracht door de vergelijking van de DNA-code met de ITjing.

In een briefwisseling tussen Popp en Schönberger kwam o.a. het volgende naar voren: "Dr. F.A. Popp heeft tot mijn vreugde mijn hypothese in zijn instituut met zijn collega besproken en schreef mij dat hij haar als waarschijnlijk beschouwt, alleen al omdat de natuur altijd de meest energie besparende weg volgt. Deze energieoptimalisering zou door één en hetzelfde systeem (het 64 triplet systeem) op zowel het niveau van de informatie (geest) als op het niveau van de materie (lichaam) bepaald worden."

"Omdat informatie (geest) en materie (lichaam) elkaar in de genetische code tegenkomen, kan men verwachten dat de evolutie het gunstigste principe uitgekozen heeft."

"Het probleem kan alleen opgelost worden door het DNA niet alleen vanuit biochemisch of energetisch oogpunt in zijn fundamentele en onmeetbaar verstrekkende betekenis te zien, maar juist ook met evenveel inzet vanuit de informatietheoretische zijde, zoals u het geprobeerd heeft en zoals men het tegenwoordig nog veronachtzaamt. Ik wil u daarom met uw pionierswerk, dat noodgedwongen nog niet klaar kan zijn, nu reeds gelukwensen."

Een van de meer opvallende gegevens in het vergelijken van de DNA-code met de ITjing is dat de ITjing een meer omvattende en ook oudere code is. In de ITjing ligt een universele wereldcode vervat die in de DNA-code als een bijzonder geval opduikt. Wat betreft de genetische code en de recentere ontdekkingen in de lijn van F. Popp: we staan opnieuw aan het begin van een reeks fascinerende ontdekkingen. Wat betreft de ITjing: misschien past hierbij het best het eindcommentaar van nummer 64: Het Boek der Veranderingen is een boek van de toekomst.

– Dit artikel is geschreven door G.J. van Lamoen voor het tijdschrift PRANA, tijdschrift voor geestelijke verruiming en randgebieden der wetenschappen, nummer 46, winter 1986.